درست بگوییم و درست بنویسیم.
یکی از نادرستی‌هایی، که در زبان معیار رسانه‌های تصویری و شنیداری معمول شده است گفتن و به کاربردن نادرست ترکیب فعلی در ساختار زمان آینده (مستقبل) است. اگر این شیوهٔ گفتار و نادرستی تنها در زبان غیر معیار و غیر گزارشی و خبری به کار می‌رفت، درخور نگرانی نبود، اما کاربرد آن در برنامه‌ها و زمینه‌هایی، که در آن باید زبان معیار به کار رود، زیان‌بار است و در دراز‌ای زمان می‌تواند آسیب‌ها و آشفته‌گی‌های جدی‌یی در ساختار نحوی و دستوری زبان وارد کند.
نمونه‌ها:
۱- نادرست (در زبان گفتارِ معیار):
- خاد گفتم
- خاد گفتیم
- خاد گفتی
- خاد گفتید
- خاد گفت
- خاد گفتند
۲- درست (در زبان نوشتار و گفتار):
- خواهم گفت
- خواهیم گفت
- خواهی گفت
- خواهید گفت
- خواهد گفت
- خواهند گفت
نکته۱: به جای فعل گفت» می‌توانیم هر فعلی دیگری را با رعایت همین قاعده به کار بریم.
نکته۲: در زبان نوشتار و معیاریِ هنجار، ساختن فعل زمان آینده چنین است:
{ریشهٔ شماره یک فعلِ کمکی خواه» + پسوند‌های فاعلی (ام، ایم، ای، اید، اَد و اند) + ریشهٔ شماره (۲) هر فعل تام یا فعل گذشتهٔ سادهٔ سوم شخص مفرد غایب}
چنان‌چه در نمونه‌های شماره (۲) گردان گردید.
درباره این سایت